خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
گام های اولیه صنعت برق ایران برای جهانی شدن با عضویت یک ایرانی در کارگروه تدوین کننده استانداردهای IEC و پذیرفته شدن پیشنهاد ایران در تدوین استاندارد بین المللی مقره های هیبریدی برداشته شد.
به گزارش روز دوشنبه ایرنا، کمیسیون الکتروتکنیکی بین‌المللی IEC (International Electrotechnical Commity) یک موسسه استاندارد غیرانتفاعی غیردولتی است که استانداردهای بین‌المللی همه فناوری های مرتبط با الکترونیک و الکتریسیته (در کنار هم با نام الکتروتکنولوژی شناخته می‌شوند) را تهیه و منتشر می‌کند. مقر این کمیسیون در شهر ژنو کشور سوییس است.
مقره یا گیره چینی پایه عایقی است که در دکل‌های انتقال برق در محل اتصال کابل‌های برق با دکل به کار می‌رود.
در خطوط انتقال نیرو لازم است هادی‌های تحت ولتاژ به نحوی از برج‌ها ایزوله شوند و برای این کار از مقره‌ها استفاده می‌شود.
این مقره‌ها دو وظیفه عمده دارند. وظیفه اصلی مقره‌ها، ایزوله کردن هادی از بدنه برج است و باید بتوانند بدون داشتن جریان نشتی، ولتاژهای بالای خطوط انتقال را از بدنه برج ایزوله کنند.
مقره‌ها همچنین باید تحمل نیروهای مکانیکی حاصل از وزن هادی‌ها و نیروهای اعمالی ناشی از باد و یخ را داشته باشند.
در همین پیوند، «داود محمدی» مجری طرح توسعه فناوری انرژی های تجدیدپذیر در پژوهشگاه نیرو در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی ایرنا افزود: استفاده از مقره ها در صنعت برق به عنوان عایق های الکتریکی در خطوط توزیع و انتقال دکل ها و تیرهای برق، قدمتی افزون بر ۱۲۰ سال دارد و وظیفه آنها ایجاد ایزولاسیون خطوط برق و خطوط پرفشار از زمین است.
به گفته این مقام مسوول، حدود ۴۰ سال است مقره های پلیمری (مقره های نسل دوم) پا به عرصه گذاشته اند که برخلاف مقره های سرامیکی و شیشه ای (مقره های نسل اول)، سبک و آب گریز بوده و با جذب اندک آلودگی ها، در محیط های آلوده کاربرد مطمئن تری دارند.
وی بیان داشت: مستعمل و فرسوده شدن از جمله ویژگی های مقره های پلیمری است که عمری بین ۲۵ تا ۳۵ سال دارند و پس از آن با به هم ریختن ساختار عایقی شان، باید تعویض شوند؛ در حالی که مقره های سرامیکی و شیشه ای تا زمانی که شکسته نشوند قابل استفاده هستند.
محمدی ادامه داد: نسل سوم مقره ها، مقره های هیبریدی هستند که در آنها از ترکیبی از دو نسل پیشین استفاده شده و با جمع کردن مزایای هر یک، معایب آنها را به حداقل رسانده است.
مقره یا گیره چینی پایه عایقی است که در دکل‌های انتقال برق در محل اتصال کابل‌های برق با دکل به کار می‌رود.
در خطوط انتقال نیرو لازم است هادی‌های تحت ولتاژ به نحوی از برج‌ها ایزوله شوند و برای این کار از مقره‌ها استفاده می‌شود.
این مقره‌ها دو وظیفه عمده دارند. وظیفه اصلی مقره‌ها، ایزوله کردن هادی از بدنه برج است و باید بتوانند بدون داشتن جریان نشتی، ولتاژهای بالای خطوط انتقال را از بدنه برج ایزوله کنند.
مقره‌ها همچنین باید تحمل نیروهای مکانیکی حاصل از وزن هادی‌ها و نیروهای اعمالی ناشی از باد و یخ را داشته باشند.
در همین پیوند، «داود محمدی» مجری طرح توسعه فناوری انرژی های تجدیدپذیر در پژوهشگاه نیرو در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی ایرنا افزود: استفاده از مقره ها در صنعت برق به عنوان عایق های الکتریکی در خطوط توزیع و انتقال دکل ها و تیرهای برق، قدمتی افزون بر ۱۲۰ سال دارد و وظیفه آنها ایجاد ایزولاسیون خطوط برق و خطوط پرفشار از زمین است.
به گفته این مقام مسوول، حدود ۴۰ سال است مقره های پلیمری (مقره های نسل دوم) پا به عرصه گذاشته اند که برخلاف مقره های سرامیکی و شیشه ای (مقره های نسل اول)، سبک و آب گریز بوده و با جذب اندک آلودگی ها، در محیط های آلوده کاربرد مطمئن تری دارند.
وی بیان داشت: مستعمل و فرسوده شدن از جمله ویژگی های مقره های پلیمری است که عمری بین ۲۵ تا ۳۵ سال دارند و پس از آن با به هم ریختن ساختار عایقی شان، باید تعویض شوند؛ در حالی که مقره های سرامیکی و شیشه ای تا زمانی که شکسته نشوند قابل استفاده هستند.
محمدی ادامه داد: نسل سوم مقره ها، مقره های هیبریدی هستند که در آنها از ترکیبی از دو نسل پیشین استفاده شده و با جمع کردن مزایای هر یک، معایب آنها را به حداقل رسانده است.
