بندر عباس: حرکت به سوی قدمگاه
مردم عزادار شهر بندرعباس صبح تاسوعا تابوتهایی را از حسینیهها بیرون میآورند و از شهر خارج میکنند تا به طرف قدمگاهی که مردم معتقدند به حضرت علی (ع ) منسوب است، ببرند. اهالی بر این باورند که با رقص دجله به طرف این قدمگاه حرکت نمادین فرزند به سوی پدر و دیدار با او انجام میشود.
خرم آباد: سوگ سیاوش
لرها توجه خاصی به مراسم سوگواری در ماه محرم دارند و به ویژه در دهه اول این ماه شهرهای خرم آباد مهمانان زیادی را به خود جلب میکند. عاشورای حسینی در خرم آباد با آداب و سنن دیرینه خود ازجمله زیباترین و پرشورترین آیینهای اهالی این نقط از سرزمین پهناور ایران است. گل، نماد عزاداری و ماتم، از داغ سوگ سیاووش برای ایرانیان است که امروزه لرها وارث این رسم در روزهای عزا و ماتم هستند. ازچند روز مانده به عاشورا عدهای جهت روشن کردن آتش در صبح عاشورا، هیزم جمع میکنند. تا اگر در روز عاشورا برف و باران بارید و هوا سرد شد عزادارانی که درگِل میافتند از سرما حفظ شوند.
صبح روز عاشورا قبل از طلوع آفتاب، صدای آشنا و دلگیرانه ساز و دهل، جمعیت عزادار را به سوی میدان شهر و خره (گل) عاشورا فرا میخوانند. دسته دسته افراد سینه زن که از سر تا پا در گل غلت خوردهاند، در میان دستههای عزادار سینه زنان بهسوی مرکز شهر حرکت میکنند و این مراسم تا ظهر عاشورا ادامه دارد. از دیگر رسمهای روز عاشورای لرها مراسم «دختران چهل منبر» است. از اول صبح عاشورا، دخترانی سیاهپوش و نقابدار با پای برهنه بهصورت گروهی، مجالس عزا و حسینیههای شهر را میگردند و با نیت خواستههای مختلف بهویژه بخت گشایی در هر جلسه و مراسم عزاداری یک شمع روشن میکنند تا چهل منبر را سر بزنند و چهل شمع روشن کنند.دزفول: حمل شیدونه
مردم عزادار دزفول، در روز عاشورا طاقی با چهار گلدسته را به حرکت در میآورند که روی آن به سبک نقاشیهای قهوهخانهای، صحنههایی از عاشورا به تصویر درآمده است. این طاق «شیدونه» نام دارد و نذورات مردم در آن پخش میشود. شیدونهها به بزرگانی که در روز تاسوعا نقش داشتهاند، اختصاص دارد.