در تازهترین گزارش سازمان ز و توسعه (OECD) رتبه ریسک ایران یک پله ارتقا یافت و از گروه ۷ به گروه ۶ رسید.
در آخرین نشست کارشناسان صندوقهای ضمانت صادرات، عضو سازمان همکاریهای اقتصادی و توسعهایOECD پس از بحث و بررسی شرایط جدید اقتصادی و تجاری کشورمان، با اجماع به کاهش ریسک ایران و بهبود رتبه اعتباری از ۷به ۶، رای مثبت دادند.
براساس طبقهبندی ریسک اعتباری کشورها از سوی این سازمان، کشورها به ۷ گروه از گروه یک (کمریسک) تا گروه ۷ (پرریسک) تقسیم شدهاند. ایران در دولت هشتم در گروه ۴ این سازمان قرار داشت که در دولتهای بعد و پس از اعمال تحریمهای بینالمللی به رتبه ۷ تنزل یافت. قرار است اکتبر امسال نشست دیگری تشکیل شود که پیشبینی میشود رتبه ریسک ایران یک پله دیگر ارتقا یابد. سید آرش شهرآیینی، عضو هیاتمدیره صندوق ضمانت صادرات ایران در گفتوگو با صمت به تشریح روند این اتفاق مهم و تاثیر آن بر اقتصاد و تجارت کشور پرداخت که متن این گفتوگو را میخوانید.
چه تعریفی از شاخص ریسک کشوری میتوان ارائه داد؟
شاخص ریسک کشوری هر کشور تعیینکننده هزینههای جذب سرمایه و فاینانس خارجی است؛ یعنی اگر موسسات مختلف درجهبندی پایینی برای یک کشور تعیین کنند، با هزینه پایینتری میتوان سرمایه جذب کرد و اگر درجهبندی بالایی داشته باشند باید برای جذب سرمایه هزینه بالایی را صرف کنند. در این میان موسسات متعددی با اهداف مختلف کشورها را رتبهبندی میکنند؛ موسسات رتبهبندی اعتباری بینالمللی مانند فیچ و موسسات بیمه اعتبار صادراتی مانند ساچه و هرمس. زمانی که کشورها از بازار سرمایه بینالمللی از طریق انتشار اوراق، تسهیلات دریافت کنند و پول قرض بگیرند، وقتی میخواهند اوراق را منتشر کنند، پس از ارزیابی بانکها و خرید سرمایهگذاران برای اینکه نرخ بهره اوراق مشخص شود باید موسساتی اینچنینی کشورها را رتبهبندی کنند. ایران در سال ۲۰۰۲میلادی با این سیستم در موسسه فیچ رتبهبندی شد و یک میلیارد یورو هم اوراق قرضه منتشر کرد که براساس آن رتبهبندی شدیم. گروه دوم نیز با این هدف فعالیت میکنند که فاینانسی که از سوی بانکهای هر کشور ارائه میشود را بیمه میکنند. این موسسات در ایران به صندوقهای ضمانت صادرات معروف هستند. به عنوان نمونه اگر از آلمان برای ما فاینانس ایجاد کنند هرمس بیمهکننده است و در ایتالیا نیز ساچه.