خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
برای تحقق این مهم چه باید کرد؟
به اقدامات کوتاه‌مدت و بلندمدت نیاز داریم. برای رسیدن به جایگاه قبل از تحریم یعنی رتبه ۴ شاید گشایش بیشتر در روابط بانکی موثرترین راهکارباشد. در ۶ ماه اخیر بیش از ۳۵میلیارد یورو به صورت قرارداد کلی با بانک مرکزی قرارداد بسته شده تا خارجی‌ها فاینانس داشته باشند که این میزان را صندوق‌های ضمانت صادرات در دنیا بیمه می‌کنند. اگر بخشی از این مبالغ عملیاتی شود و روابط بانکی تا حدودی توسعه یابد تا ۶ ماه آینده به گروه ۵ یا ۴ می‌رسیم.
از سوی دیگر اگر بخواهیم ارتقای بیشتری داشته باشیم و به رتبه کمتر از ۴ برسیم نیازمند اصلاح ساختار اقتصادی در کشور هستیم؛ به عبارت دیگر باید سیاست‌های اقتصادی شامل سیاست‌های ارزی، پولی و مالی و تجاری اصلاح شود و شاخص بهبود فضای کسب و کار نیز ارتقا یابد.
در این میان فقط دولت باید وارد عمل شود؟
خیر، برای رسیدن به هدف تنها قوه مجریه موثر نیست بلکه قوای سه‌گانه باید همکاری لازم را داشته باشند و امنیت را برای سرمایه‌گذاران خارجی به نحوی فراهم کنند که ایران برای سرمایه‌گذاری جذاب و امن جلوه یابد.
درواقع موضوع امنیت اقتصادی و کاهش ریسک کشور را در اولویت قرار دهند و فارغ از منازعات سیاسی و جناحی به آن نگاه کنند. براساس سیاست‌های اقتصادی به فاینانس سالانه ۵۰میلیارد دلاری نیاز داریم که برای جذب این حجم بالای سرمایه هرچه هزینه کمتری متقبل شویم منافع بیشتری نصیب کشور خواهد شد.
این ارتقای رتبه ریسک کشوری بر تجارت و صادرات نیز تاثیرگذار خواهد بود؟
فاینانس قرار است پروژه‌های بزرگ صنعتی، معدنی و تجاری را تغذیه کند و این امر یعنی ظرفیت‌های جدید صادراتی. عمده ترکیب صادراتی کشور پتروشیمی و فرآورده‌های آن و کالاهای صادرات صنعتی دیگر با سرمایه‌گذاری ۲۰سال پیش و ما قبل از آن است؛ بنابراین به حجم بزرگ سرمایه‌گذاری نیاز داریم. فاینانس سرمایه‌گذاری واردات نیست بلکه برای افزایش ظرفیت‌های صادراتی و طرح‌های توسعه‌ای است. بنابراین در نهایت پیشنهاد می‌شود قوای سه‌گانه اتخاذ سیاست مناسب پولی، ارزی و تجاری با هدف کاهش رتبه ریسک کشوری را در دستور کار قرار دهند.
منبع: روزنامه صمت
