نخستین کلنگ ساخت پالایشگاه نفت تهران در دوم آبانماه سال ۱۳۴۴ خورشیدی در منطقهای واقع در هفت کیلومتری جنوب شرقی شهرری در نزدیکی نیروگاه گازی ری با حضور منوچهر اقبال؛ مدیرعامل وقت شرکت ملی نفت ایران و جمشید آموزگار؛ وزیر وقت دارایی، به زمین زده شد.
به نقل از عصر نفت ، پالایشگاه تهران یکی از قدیمیترین پالایشگاههای فعال ایران است که در سال ۱۳۴۷ با ظرفیت ۸۵ هزار بشکه در روز راهاندازی شد و به بهرهبرداری رسید. پس از آن چندین بار تغییراتی در ظرفیت این پالایشگاه ایجاد شد و اکنون ظرفیت اسمی این پالایشگاه ۲۳۵ هزار بشکه در روز است.پالایشگاه تهران به عنوان یک مجموعه خصوصی تحت نظارت شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران، هماکنون شرکت پالایش نفت شهید تندگویان تهران نام دارد که تاریخ بهره برداری از پالایشگاه جنوبی آن ۱۳۴۸ و همچنین زمان بهرهبرداری از پالایشگاه جنوبی آن سال ۱۳۵۲ است که در مجموع ظرفیت پالایش روزانه ۲۵۰ هزار بشکه نفت را دارد.
خوراک این پالایشگاه، نفت خام سبک اهواز – آسماری و نفت خام مارون – شادگان است.
تقطیر در اتمسفر، تقطیر در خلاء، تهیه روغن در خلاء، کاهش گرانروی، گاز مایع، تصفیه های هیدروژنی نفتا، نفت سفید و نفت گاز، هیدروژن، ایزومریزاسیون، تبدیل کاتالیستی بستر ثابت، آیزوماکس، ایزومریزاسیون، تولیدگوگرد و چند واحد جانبی، مجموعه واحدهای تولیدی و فرآیندی پالایشگاه تهران به شمار میرود.
پالایشگاه تهران حدود ۱۵ درصد ظرفیت پالایشگاهی ایران را تشکیل میدهد.
بر اساس دادههای سایت پالایشگاه تهران، میانگین تولید فرآوردههای اصلی این پالایشگاه در سال ۱۳۹۲، گاز مایع با ظرفیت ۱۴۹۲ هزار لیتر، بنزین پایه ۶۱۷۹ هزار لیتر، نفت سفید ۳۳۷۴ هزار لیتر، نفتگاز ۱۲۶۱۲ هزار لیتر و نفت کوره ۹۲۸۶ هزار لیتر در روز بوده است.
اوایل اسفند ماه ۱۳۸۲ در برخی محافل خبری عنوان شد که مخازن عظیم نفت، بنزین و گاز در جوار و یا در داخل اراضی کشاورزی روستاهای حاشیه پالایشگاه تهران (روستای اسماعیل آباد)همراه با خط لوله انتقال نفت هشت اینچی نفت دقیقاٌ از فاصله ۲ متری خانه ها عبور کرده و آلودگی گوگردی به قدری در این محدوده بالا است که بخشی از خاک را به شدت پوک کرده است.