ظرفیتسازی ۸۰۰ هزار تنی در سال ۱۴۰۰
با توجه به راهبردها در سند چشمانداز و سیاستهای کلی نظام در بخشهای کشاورزی و امنیت غذایی همواره خودکفایی محصولات کشاورزی دارای اولویت بوده تا جایی که اگر اسناد بالادستی کشور مورد مطالعه قرار گیرد میتوان به لزوم امنیت غذایی و خودکفایی در تولید محصولات اساسی پی برد؛ موضوعی که در بطن توسعه سازهها و زیرساختهای ذخیرسازی گندم در کشور نهفته است.
به گفته دیبایی با احداث ۸۰۰ هزار تن ذخیرهسازی در مناطق مطالعه شده نیاز کشور به سیلو تا سال ۱۴۰۰ تامین میشود و میتوان برای ایجاد هاب غلات در منطقه برنامهریزی کرد.
این ظرفیت ذخیرهسازی در بین کشورهای همسایه بینظیر است و امکان تجارت غلات با کشورهای مصرفکننده همسایه همچون عراق، افغانستان و… را به وجود میآورد زیرا ظرفیت بالایی برای تولید گندم در کشورهای روسیه، قزاقستان، اوکراین و… است که میتوان برای ذخیرهسازی استفاده کرد.
کشور در سالهای ۹۲-۹۱ با خشکسالی مواجه بود و همان سال دولت اعلام کرد که خرید گندم آزاد است و هر صنفی مجاز به واردات و خرید داخلی گندم است که سبب شد دلالها در این بازار ورود و بخشی از گندم را از کشور خارج کنند یا به مصرف خوراک دام و طیور برسانند چراکه گندم ارزانتر از واردات نهادهها و خوراک دام بود، همچنین خشکسالی باعث شد تا خرید گندم ما تنزل پیدا کند و بخشی را هم از خارج وارد کردند و گندمهای وارداتی در سیلوهای خود دولت نگهداری شد به همین دلیل سیلوها خالی مانده
است.
از آنجایی که سیلوها به صورت میانگین با ۴میلیارد تا ۱۲میلیارد تومان هزینه احداث شده است اقساط معوق و شامل جریمه دیرکرد شدهاند و حتی به مرحله مصادره اموال و اجرای وثیقه
رسیدهاند.
حال از آنجایی که سیلوداران تنها کارشان نگهداری گندم است اگر گندمی وجود نداشته باشد کاری نمیتوانند از پیش ببرند و حتی هزینههای جاری را هم نمیتوانند پرداخت کنند.
منبع: گسترش صمت