خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
در رتبه‌بندی کشورهای تازه صنعتی‌شده که در سال ۲۰۱۵ میلادی منتشر شد، فیلیپین با رشد ۶/۵درصدی به رقم ۸۱۲میلیارد دلاری در تولید ناخالص داخلی خود دست یافت و از نظر درصد رشد تولید ناخالص ملی در رتبه سومین کشور تازه صنعتی‌شده جهان ایستاد.
درحال‌حاضر مقام برتر به ترتیب در دست هند با رقم رشد ۷/۴درصدی و چین با رقم رشد ۶/۸درصدی قرار دارد.
فیلیپین در کنار اندونزی و تایلند یکی از کشورهایی به‌شمار می‌آید که توانسته رشد سریع اقتصاد را تجربه کند. در این میان بخش صنعت این کشور سهمی ۳۳درصدی را به خود اختصاص داده، این در حالی است که میانگین رشد تولید فیلیپین در بازه سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ میلادی ۰/۹درصد بود.
سی‌وسومین اقتصاد بزرگ جهان
براساس گزارش موسسه مالی مونتاری در امسال میلادی، اقتصاد فیلیپین سی‌وسومین اقتصاد بزرگ جهان به شمار رفته و علاوه‌بر این، یکی از بزرگترین بازارهای جهان شناخته می‌شود. سازمان صنایع و معادن این کشور در سال ۲۰۱۶ میلادی آماری منتشر کرد که نشان می‌دهد شاخص تولید سالانه محصولات صنعتی فیلیپین در ژوئن ۴/۷درصد رشد یافته است. صنایع فیلیپین این رشد را مدیون ۸ بخش تولید محصولات معدنی، تجهیزات حمل‌ونقل، تنباکو، محصولات پلاستیکی، انواع نوشیدنی‌ها، صنایع چوبی، تجهیزات خودروهای الکتریکی و تجهیزات صنعت چاپ می‌دانند. فیلیپین عمده محصولات صنعتی خود را به ۳ قاره آسیا، امریکا و اروپا صادر می‌کند. در بخش آسیا کشورهای ژاپن، چین، هنگ‌کنگ، سنگاپور، کره‌جنوبی، تایلند و تایوان، در بخش اروپا آلمان و هلند و در بخش امریکا، کشور امریکا مجموعه بازارهای هدف فیلیپین را تشکیل می‌دهند. این کشور با تکیه بر تولید محصولات الکترونیکی، پوشاک و منسوجات، محصولات نفتی، روغن نارگیل، مبلمان و صنایع‌دستی چوبی، سیستم‌های اطفای حریق، محصولات فلزی و رایانه و تجهیزات آن توانست سهم خود را در بخش صنعت افزایش دهد و در رده کشورهای تازه صنعتی‌شده جهان قرار گیرد؛ هرچند در زمینه صنایع الکترونیک و محصولات نیمه‌رسانا این کشور هنوز هم به واردات وابسته است به‌طوری‌که حدود ۳۱درصد از واردات فیلیپین به صنایع الکترونیک در بخش‌هایی از جمله الکترونیک خودرو، ابزار دقیق، رادار و موارد مشابه تعلق دارد. درحال‌حاضر عمده محصولات الکترونیکی وارداتی فیلیپین به ترتیب از طریق کشورهای امریکا، چین، تایوان، سنگاپور و مالزی تامین می‌شود.
جذب سرمایه‌های خارجی
در دهه ۷۰ میلادی، زمانی که همسایگان فیلیپین تجربه رشد سریع اقتصادی را پشت سر می‌گذاشتند، فیلیپین آهنگ رشد ۲درصدی را تجربه می‌کرد و درنهایت از کشورهایی مانند سنگاپور، مالزی، تایلند و چین عقب ماند. اما از محدودیت‌های خود برای پیشرفت پلی ساخت و با توجه به اینکه در سال‌های قبل مستعمره امریکا به شمار می‌آمد، توانست از مزیت استفاده همگانی از زبان انگلیسی بهره ببرد و سرمایه‌گذاران خارجی را به سرمایه‌گذاری در این کشور تشویق کند. با وجود این، اجرای چنین طرحی ۲ دهه به طول انجامید. درحال‌حاضر کارشناسان از این کشور به نام «آهنربای سرمایه‌گذاری خارجی» یاد می‌کنند چرا که به واسطه حجم عظیم پیشرفت‌های صنعتی مقصد مطمئنی برای سرمایه‌گذاری به‌شمار می‌آید. اقتصاد فیلیپین در سال‌های گذشته به‌شدت به ارز خارجی وابسته شده به‌طوری‌که ارسال ارز خارجی از سوی کارگران فیلیپینی از سایر کشورها، علاوه‌بر افزایش تولید ناخالص ملی به افزایش قدرت خرید داخلی و رونق تولید ناخالص داخلی فیلیپین کمک زیادی کرده است. این کشور همچنان در برنامه‌های خود علاوه‌بر رشد اقتصادی، طرح جذب سرمایه‌گذاری خارجی را دنبال می‌کند و در این راه تمام توان خود را به کار برده است.
