اختلاف میان بخش معدن و محیطزیست شاید دیگر به اختلافی حل نشدنی تبدیل شده باشد؛ اختلافی که در یک سوی آن محیطزیست، بخش معدن را متهم به تخریب محیطزیست میکند و در سویی دیگر بخش معدن سازمان محیطزیست را مانع توسعه فعالیتهای خود تلقی میکند.
شاید تا زمانی که این دو بخش بر سر یک میز قرار نگیرند و با یکدیگر مذاکره نکنند مشکلات همچنان ادامه داشته باشد. جالب است که رییس سازمان حفاظت محیطزیست درباره فعالیتهای بخش معدن اظهار میکند: در دورههای گذشته نظارت بر معادن برداشته شد، البته معادن لابی قوی دارند. اما در ظاهر بسیاری از معادن فعالیتشان به دلیل مانعتراشیهای سازمان محیطزیست متوقف شده است.
ضرورت تقویت قوانین مربوط به معادن
رییس سازمان حفاظت محیطزیست گفت: متاسفانه در بحث معادن ضعف قانون و مقررات وجود دارد و نیاز به وضع مقررات جدیدداریم. به گزارش ماین نیوز، معصومه ابتکار اظهار کرد: در بحث معادن متاسفانه ضعف مقررات و قوانین وجود دارد و نیاز به وضع قانون و مقررات است. وی افزود: متاسفانه در دورههای گذشته نظارت بر معادن برداشته شد، البته معادن لابی قوی دارند، انشاءالله موفق باشند. رییس سازمان حفاظت محیطزیست تصریح کرد: اینکه هر کاری معادن دلشان خواست، انجام دهند و با هر قدرتی انجام دهند نمیتواند اقتصادی و منطقی باشد، بنابراین تلاش میکنیم مقررات را در این حوزه تقویت کنیم. معاون رییسجمهوری ادامه داد: ما با شکایت مردم نطنز از برداشت معادن، به این شهرستان سفر کردهایم و از معادن بازدید میدانی داشتیم تا ابعاد تخریب را بر اساس شکایتی که مردم داشتند، بررسی کنیم. ابتکار در پایان خاطرنشان کرد: امیدواریم با کمک مسئول محلی، نمایندگان مجلس و دولت راهکار جدید پیدا کنیم تا مشکلات کم شود.
میراثی برای آیندگان
بارها فعالان معدنی به ویژه فعالان بخش خصوصی از نبود تعامل میان بخش معدن و سازمان محیطزیست گله کردهاند و گفتهاند محیطزیست خود را در تقابل با معدن میداند. به گزارش صمت متاسفانه امروز بخشی از مشکلات بخش معدن به سازمان حفاظت از محیطزیست باز میشود. هرچند این سازمان اعلام میکند بخش معدن در برخی مناطق به محیطزیست آسیب زده اما آیا راهکارهای اجرایی برای کاهش این آسیبها و ایجاد تعامل از سوی آن مطرح شده است؟
بی تردید ادامه مخالفت سازمان محیطزیست با برخی فعالیتهای معدنی نه به صلاح بخش معدن است و نه اقتصاد کشور. این در حالی است که ذخایر معدنی و محیطزیست نعمتهای الهی هستند که به ملت ایران داده شد، اما باید به درستی و در راستای حفظ آنها به عنوان میراثی برای آینده مورد بهرهبرداری قرار گیرند آنهم درست در سالهایی که معدن به دنبال توسعه فعالیتهای خود است و سعی بر پررنگ کردن نقش خود در اقتصاد دارد. حال چگونه میتوان با وجود این اختلافات اهداف مشخص شده را محقق کرد؟
شاید یکی از مسائلی که به شدید شدن این اختلاف دامن میزند، تفکرات منفی باشد که در میان افکار عمومی به ویژه افراد بومی شکل گرفته است. متاسفانه در برخی مناطق به ویژه روستاهایی که فعالیتهای معدنی در آنها رخ میدهد مردم منطقه معدنکاران را تخریبکنندگان محیطزیست تلقی میکنند که تنها به دنبال سود هستند. این در حالی است که فعالیت یک معدن در مناطق محروم منجر به توسعه منطقه و ایجاد اشتغال خواهد شد. در نتیجه باید این دیدگاه منفی را از میان برداشت. در این باره بارها شاهد اعتراض مردمان بومی بودیم که خواهان متوقف کردن فعالیت معادن در روستاها بودند در حالی که هیچگاه به نقش اجتماعی فعالیت معادن توجهی نداشتند. بیتردید رسانهها میتوانند در آگاه کردن افکار عمومی نقش بسزایی ایفا کنند.