نرخ بالای سپرده یعنی مرگ تولید

بر اساس آمار موجود در سال ٩۴ حدود ١۵٠ میلیارد تومان سود به سپرده‌گذاران پرداخت شده و این یعنی مرگ تولید. چرا که با وجود نرخ بالای سودسپرده‌های بانکی، اشخاص میلی به سرمایه‌گذاری و ورود به بازار تولید ندارند و به مرور زمان چرخ‌های تولید برای همیشه از حرکت می‌ایستند. به جرات می‌توان گفت چنین اقدامی به‌طور کامل مخالف منافع ملی است. به این ترتیب نرخ سود سپرده باید، نرخی معادل تورم یا کمتر باشد. از سویی دیگر دولت و نهادهای ذی‌ربط باید تمام تلاش خود را کنند که به سوی تک‌نرخی شدن نرخ ارز پیش برویم. برای حل مشکلات مربوط به کشش تقاضا و بازار نیز باید بنگاه‌ها و واحدهای تولیدی را بر اساس کشش بازار، ظرفیت تولید و همچنین میزان تقاضا دسته‌بندی کرده و بر اساس اولویت بندی‌های تخصیص اعتبار دهیم. به عنوان مثال در حال حاضر تقاضای مطلوبی برای محصولات تولیدی تمام واحدهای تولیدی سیمان وجود ندارد، ‌اما کالایی همچون خودرو و قطعات آن همچنان از تقاضای مطلوب و حتی بالایی برای تولید برخوردار است.

طی شش ماه گذشته یک میلیارد دلار قطعات خودرو وارد کشور شده و در همین حین نیز یک میلیارد دلار قطعات خودرو از طریق مبادی قاچاق به کشور وارد شده است. چنین آماری هرچند ناخوشایند نشان از کشش و تقاضای مطلوب این بازار برای قطعات دارد. به این ترتیب می‌توان گفت تسهیلات بانکی باید براساس اولویت‌بندی به واحدهای تولیدی تخصیص داده شوند. به‌طور کلی باید در راستای اجرایی شدن اصول اقتصاد مقاومتی دال بر اقتصاد درونزای برونگرا تلاش کنیم. به همین منظور به‌جای واردات قطعات از کشورهای تولیدکننده، ‌خود تولیدکنندگان را به حضور در اقتصاد ایران تشویق کنیم.