برای اینکه زنجیره تولید در صنعت کشتیسازی کامل شود و شاهد رشد روزافزون این صنعت باشیم باید راههای تولید و همکاری مشترک با شرکتهای کشتیسازی خارجی هموارتر شود.
صنایع کشتیسازی و فراساحل ایران از ظرفیت بسیار مطلوبی برای توسعه برخوردار است. این بخش از صنعت نیز مشابه بسیاری از صنایع زیرساختی نیازمند توجه و حمایت دولتی و تامین مالی است اما نسخه شفابخشی که برای بیشتر صنایع تجویز میکند مشارکت با شرکتهای خارجی و تولید مشترک است. امروزه به دلیل آنکه فناوری تولید پیشرفته شده، کشورها مجبور هستند در دانش ساخت با یکدیگر تبادل اطلاعات کنند. کشور ما نیز نمیتواند بدون تبادل دانش ساخت با کشورهای دیگر موفق عمل کند و تا چنین تبادلی انجام نشود، کشتیسازی در مرحله طراحی محصول نیز نمیتواند حرفی برای گفتن داشته باشد. به علاوه اینکه کشتیسازی، صنعتی بینالمللی است و با ۴۰ صنعت ارتباط مستقیم و با۶۰ صنعت ارتباط غیرمستقیم دارد، یعنی اگر کشتیسازی ما فعال شود زیرشاخههای حدود ۱۰۰ صنعت مستقیم و غیرمستقیم فعال میشود. کشتیسازی یکی از صنایع اشتغالزا و محرک بسیاری از صنایع وابسته نظیر فولاد و رنگ است که گفته میشود به ازای هر یک نفر شاغل در کشتیسازی ۴ نفر در صنایع وابسته مشغول به کار خواهند شد. چندی پیش مهرداد مظفری، مدیرعامل صندوق توسعه صنایع دریایی به خبرنگارصمت گفته بود: «درحالحاضر در حوزه ساخت تجهیزات کشتیسازی ۲۰ درصد ظرفیت بالفعل داریم. به عبارتی تجهیزاتی همچون زنجیر، لنگر، انواع وینچ و مبدلهای حرارتی را میتوانیم با کیفیت و قیمت مناسب تولید کنیم. این بررسی که در نظرخواهی از صاحبنظران صنایع دریایی انجام شده نشان میدهد که در کوتاه مدت ۲۰ درصد دیگر نیز به این ظرفیت بالفعل اضافه میشود. به عبارتی با اتخاذ استراتژی مناسب همچون طراحی خوشه تجهیزات و استراتژیهای متفاوت دیگر که ما در این طرح از آنها استفاده کردهایم، میتوانیم ظرفیت تولید را تا مرز ۴۰ درصد افزایش دهیم. »