ارتباط بین دانشگاه، معدن و صنایع معدنی موضوعی است که همواره باید مورد توجه قرار گیرد زیرا استفاده از توانمندیهای نیروهای فنی و متخصص داخلی و همچنین دانش آنها علاوه بر کمک به رشد و توسعه معادن و صنایع، میتواند زمینهای برای حضور فارغالتحصیلان رشتههای مرتبط با معدن و صنایع معدنی شود.
آنچه امروز شاهدیم کمرنگ بودن ارتباط بین دانشگاه و بخش معدن و صنایع معدنی است که شاید عمدهترین دلیل آن قرار گرفتن معادن و صنایع وابسته در محدودههای خارج از شهرها و در دسترس نبودن اطلاعات آنها برای دانشجویان است. همین موضوع باعث شده تا در نمایشگاههای تخصصی معدنی، دانشآموختگان حضور پررنگی نداشته و جای خالی آنها احساس شود. در این میان مدیران و مسئولان دانشگاهی بر این نکته اذعان دارند که باید برای گسترش و توسعه ارتباطات بین این دو بخش تدبیری اندیشید. حال برای در جریان قرار گرفتن برنامهها و طرحهایی که از سوی دانشگاههای بزرگ و معتبر ایران برای ایجاد واحدهای تحقیق و توسعه در بخشهای معدنی و صنایع وابسته به آن صورت میگیرد با محمود نیلیاحمدآبادی، رییس دانشگاه تهران گفتوگویی را انجام دادهایم که در ادامه میخوانید.
نقش دانشگاهها و مراکز آموزشی برای ارتقای سطح معدن و صنایع معدنی چیست؟
دانشگاهها و مراکز آموزشی به طور قطع تاثیر بسزایی در رشد و توسعه معادن و صنایع معدنی دارند. در این زمینه به تازگی همایشی با موضوع صنعت فولاد با یک نگاه یکپارچه و همهجانبه برگزار شد و در آن دانشگاهیان، مدیران و متخصصان صنعت فولاد حضور داشتند.
با جمعبندی انجام شده این نتیجه بهدست آمد که رابطه نزدیکی بین فناوری، سرمایهگذاری، صادرات و تحقیقات در دانشگاهها وجود ندارد. زیرا هرکدام از موارد یاد شده مسیر خود را در پیش گرفتهاند و اگر قرار باشد صنعت توسعه یافته و پایدار فولادی داشته باشیم باید همه آنها در کنار هم و مکمل یکدیگر باشند. یعنی در عین حال که تحقیقات نسبی در دانشگاهها روی بحث فولادی انجام شده، صنایع بزرگ کشور نیز باید بخش تحقیق و توسعه را ایجاد کرده و سعی بر اجرای پروژههای مشترک با دانشگاهیان داشته باشند. درواقع تا زمانی که محور پروژههای مقاطع تحصیلی کارشناسی ارشد و دکترا در دانشگاهها متناسب با صنعت ایران نباشد، امکان ایجاد پشتوانه قوی فناورانه از سوی دانشگاهها در صنعت وجود نخواهد داشت.